Kupiliśmy z mężem dom, do którego przyleciał bombowiec i całkowicie go remontujemy z szacunkiem dla jego historii, aby zlokalizować lokalny sklep spożywczy. Planujemy nawet dzień pamięci w lipcu 2021 roku ... tak jak 80 lat temu rozbił się Z8788. Tutaj widzę wspomniany rok 1940. Czy to prawda? Wszelkie oryginalne dane lub zdjęcia mogą pomóc nam powtórzyć tę historię. Dziękuję pielęgniarce Marynarki Wojennej Vicky

Witaj! Szukam dalszych informacji na temat 449th QM Gas Supply Company. Dziękuję panu Vogels za informację o miejscu pobytu tej firmy w Wielkiej Brytanii i daty, która jest naprawdę ogromną pomocą.

W czasie wojny moja mama Jean Gibson była nastolatką w Birmingham. Kolega z pracy obchodził swoje 18. urodziny, a mama była bardzo podekscytowana, słysząc, że brat jej przyjaciela będzie tam z ekipą Lancaster! Zainspirowana mama napisała poniższy tekst, aby przedstawić im na przyjęciu. Niestety do czasu przyjęcia załoga zaginęła. Wiersz tkwił w jej tomiku wierszy przez lata, dopóki go nie znaleźliśmy, niedługo przed jej śmiercią kilka lat temu. „W hołdzie dla ekipy Gallanta wdzięcznego brytyjskiego poddanego Johnny'ego i Normana, Barona i Joe, Corneya i Dingera oraz George'a są w bombowcu na każdym Big Show. Przebijają się przez flak, który wykują Bei mir bist du shane. Imię Lancastera To oznacza to, co myślimy - jesteście na szczycie Norma będzie was pilotować John będzie celował swoimi bombami prawda Dopóki to całe potworność nie ustanie Jeśli trafią w nich flak, Nie ma odwrotu Będą trwać aż do praca została wykonana I gdy wszystkie pistolety płoną Pomogą zgasić ten labirynt reflektorów z tylnym działem Barona Kiedy jest ranny i rozdarty, Wygląda na lekko opuszczonego Bombowiec kuleje z powrotem ze swoją załogą George zaopiekuje się i pielęgnuje Każda nowa blizna po bitwie Do jeszcze raz może latać w błękicie Następnie z Dingerem, Joe, Corneyem uzupełniają grzebień Śmietanka naszej ziemi jest pokazana Upokarzamy się, kiedy myślimy o odwadze I poświęceniach, które złożyłeś Jean Gibson 1944 "Wierzę, że twój ojciec jest Normanem wymienione tutaj

Katastrofa tego lotu jest opisana w krótkiej notatce Wikipedii https://en.wikipedia.org/wiki/Shillington,_Bedfordshire#World_War_II_(1939%E2%80%931945) Pilotem był kuzyn mojej matki, sierżant William Kenneth Wood, i australijski lotnik służący w RAF. Przebieg służby 28031 W 2004 r. W Internecie znaleziono następującą prośbę, ale adres e-mail nie działał Ron Paton szuka informacji o swoim wujku 423326 sierżancie lotniczym (nawigatorze) Johnie Howie Patonie RAAF Syn Johna Howie Patona i Dorothy Annie Magdalene Paton z Eastwood, Nowa Południowa Walia, Australia. który zginął w akcji wraz z resztą * swojej załogi, kiedy ich Lancaster II seryjny LL729 o kodzie A4-B ze 115 Dywizjonu wystartował z RAF Witchford o godz. 0017 w dniu 20 / 21.02.1944 na Operacjach do Stuttgartu i rozbił się w Shillington, Bedfordshire. Pozostali członkowie załogi to: 28031 Sierżant lotniczy William Keneth Wood RAAF Syn Harolda Roberta i Mary Belle Wood. 1581875 Sierżant (Flt. Engr.) Christopher Richard Batchelor Adoptowany syn Olivera i Florence A. Reesów z Rugby. 967597 Sierżant (bombowiec nawigacyjny / lotniczy) George Hulley 1577288 Sierżant (W.Op. [powietrze]) Ronald Melton Syn Johna Williama i Ethel Emily Melton z South Collingham. 1852744 Sierżant (Air Gnr) Frederick Ernest Hosgood Syn Fredericka i Louisy Hosgood z St. Judes, Plymouth. 924350 Sierżant (Air Gnr.) Walter Victor Lawrence Edwards Syn państwa Waltera Edwarda Edwardsa, Shipton Bellinger, Hampshire. Pamiętacie Johna Howie Patona? A może znasz kogokolwiek z pozostałych członków załogi. Jeśli tak, to Ron chciałby usłyszeć od ciebie. Można się z nim skontaktować pod poniższym adresem e-mail: Woods jest pochowany w grobie wojennym na cmentarzu w Cambridge 14355 Dziękujemy za więcej informacji na temat tego lotu

Wierzę, że mój Wujek był w tym towarzystwie. Luther R. Grabill.

Cześć Tony, szukam również informacji o tej załodze dla mojego przyjaciela. Jego wujem był KR Bourne - Kenneth - któremu nadano imię po tym, jak mam pewne informacje, które zamieściłem, które mogą być dla ciebie starą wiadomością. Mam pytanie dotyczące P / OS Noble - czy był Amerykaninem (pomnik w Indianie)? Mój bezpośredni e-mail to Dzięki Jeff

Dowódca eskadry Tom Pugh był moim zmarłym wujem. W tej misji stracił życie w wieku 26 lat. Został awansowany do Wing Commander tuż przed tym wypadem. Nie został odzyskany i upamiętniono go w Runnymede Memorial. Według ORB, prowadząc nalot bombowy na niszczyciel w porcie w Dunkierce, jego samolot został trafiony przez potwierdzenie, rozpadł się, stanął w płomieniach i wpadł do morza. Zdaniem jego nr 2 jego bomba na prawej burcie pękła, gdy jego samolot został trafiony. Niech spoczywa w pokoju.

W książce Jagdgeschwader 27 przeczytałem, że 19 września 1944 r. BF 109 G14 zaginął z III Staffela. Pilotem jest Otto Mohr. On został ranny.

Cześć Fred, właśnie trafiłem na twoją stronę internetową. Nazywam się pani Robin Bird, a moje nazwisko panieńskie to Robin Robertson. Twoja strona „Handley Page Halifax III (LW713 WL-P) z misją do Arras 1944” odnosi się do „Flying Officer DW Robertson RCAF”. DW Robertson (Major Donald (Don) Wright Robertson) był moim ojcem! Mój tata był nawigatorem. Miał wtedy zaledwie 06 lat. Uciekł z płonącego samolotu i ukrywał się na polach przez 13 dni bez jedzenia i wody. Kiedy spadł na spadochronie, co zrozumiałe, nie zdążył założyć spadochronu, aby dobrze się zablokował, więc musiał się go trzymać, aby spadochron nie odleciał (wyobrażam sobie, że było to niesamowicie trudne) . W końcu francuski ruch oporu przyjechał wózkiem i powiedział: „Wsiadamy, jesteśmy z ruchem oporu!”. a tato zaryzykował (wiedząc, że mogły to być siły niemieckie przebrane za francuskich chłopów, gdyż Francja była wówczas okupowana). Tata był głodny i odwodniony, a nie znał dobrze języka francuskiego, ale udało mu się powiedzieć „świerzb, świerzb”. Był ukrywany we Francji przez francuski ruch oporu i rozumiem, że też z nimi współpracował. Ukrywały go dwie cudowne osoby, Marcel i Alfreda (moja mama, Mona, która była francuską Kanadyjką w drugim pokoleniu i dość dobrze znała francuski, pisała do Marcela i Alfredy przez lata, zanim zmarli. Marcel i Alfreda odważnie pozwolili mojemu ojcu zostać w domu w piwnicy, karmili go, opiekowali się nim i ryzykowali śmiercią, jeśli zostali złapani, przez 21 miesięcy. Nie jestem pewien miasta we Francji, w którym mieszkali, ani ich nazwisk, a chciałbym skontaktować się z każdym, kto wiedział Sierżant Gus Nordin również był w Wood Crew 3, a on również wyskoczył na spadochronie i przeżył. Tata był związany z Gusem po wojnie, a Gus był drużbą na weselu mojego ojca w Vancouver w Kanadzie. Mama i tata rozmawiali o Gusie przez wiele lat (na pewno bym go poznał, ale byłem dość młody i nie pamiętam teraz, ale pamiętam wiele odniesień do jego nazwiska przez lata mojego życia) Mój ojciec zmarł na białaczkę w 6 roku Był naprawdę skromny, jeśli chodzi o czas spędzony na wojnie i był z tego dumny ale czasami też o tym milczał, ponieważ jestem pewien, że chłopaki cierpieli z powodu wielu urazów iw tamtych czasach nadal robili „sztywną górną wargę” i nie rozmawiali z bliskimi o tej części rzeczy. Miałam zaledwie 79 lat, kiedy umarł tata, a nadal tęsknię za nim tak bardzo, że aż boli. Przez lata został nauczycielem angielskiego w liceum. Wiem, że pilot, sierżant W. Wood, był najlepszym przyjacielem mojego ojca, a sierżant Wood został w samolocie, podczas gdy inni uciekli, gdy samolot płonął. Kiedy mój ojciec uciekł, spojrzał w górę, aby zobaczyć płonący samolot i wiedział, że sierżant Wood jest w samolocie i uważam, że było to wydarzenie, które było bardzo traumatyczne dla taty. Byłbym bardzo wdzięczny, gdybyś mógł mi odpowiedzieć / wysłać e-mail, ponieważ naprawdę chciałbym połączyć się z każdym, kto był w jakikolwiek sposób związany z usługą mojego ojca ...

Obawiam się, że twoje informacje o tym incydencie są niedokładne. Flt. Porucznik MM Davison był moim ojcem. Nie umarł w tym incydencie. W rzeczywistości mam tutaj swój wpis do dziennika i napisano: „PATROL. Podczas gonienia Huna na TAILCOAT miał całkowitą awarię elektryczną - około 80 mil S. bazy. Znalazłem bazę po postrzeleniu i trafieniu przez amerykański flak. ale pod koniec biegu został napadnięty od tyłu przez lądowanie 604. Zarówno rozbity, jak i podpalony. Charles zginął. Ponury koniec 3-letniej współpracy ". Charles był jego nawigatorem i bliskim przyjacielem. Mój ojciec zmarł później w cywilnej katastrofie lotniczej w dniu 29 lutego 1964 r. W Innsbrucku. Mam nadzieję, że odpowiednio poprawisz ten post. Dziękuję Ci.

W odniesieniu do numeru seryjnego Lancaster ND656, P / O podczas ostatniej misji był moim wujem Albertem Evansem. W załączeniu jest cała załoga tej misji.

Cześć Norah. Czy zajrzeliście na stronę Komisji Grobów Wojennych Wspólnoty Narodów https://www.cwgc.org/ Nie ma o wiele więcej informacji, ale mówi, skąd się wziął. Brzmi jak świetny projekt. Jestem nauczycielem angielskiego. Jeden z uczniów naszej szkoły jest pochowany w kościele Mollendal w Bergen. Nazywa się Harold Wood Duckitt. Jeśli któryś z twoich znajomych szuka informacji o tym człowieku, skontaktuj się z nami.

Myślę, że jeden z moich dalekich krewnych latał tym lotem, który został porzucony, ale ma tylko jeden rekord. Nie jestem pewien, ale uważam, że to Edward Kingsley Blencowe, urodzony w 1910 r. W Ramsgate, ale zapis nie potwierdza tego, żadne dalsze informacje o załodze lotniczej pomogłyby. rekord; E Nazwisko: Blinko Narodowość: Szczegóły incydentu brytyjskiego: Odebrano Immingham, Lincolnshire Incydent Data: 28/10/1944 Czas incydentu: 1309 Ranga: Sierżant Obowiązek Lokalizacja: Koln Service: Royal Air Force Station: Raf Melbourne Squadron: 10 Squadron (Dlaczego jest to ważne?) Załoga: Sgt E Blinko Dowództwo: Bomber Command Samolot Znak: III Kod samolotu: ZA-T Typ samolotu: Halifax Numer seryjny: MZ576

Sierżant lotniczy Thomas Robertson Ewen, pilot Stirling EH990, który wystartował z Mildenhall w dniu 7 października 1943

Sierżant lotniczy Thomas Robertson Ewen, pilot Stirling EH990, który wystartował z Mildenhall w dniu 7 października 1943

Kuzyn mojej matki, Bill Brooks był pilotem jednego z Halifaxów. Był rzeczywiście drugim tourmanem, który zakończył swoją pierwszą trasę koncertową w Wellingtons. Myślę, że mógł spędzić trochę czasu w Kanadzie przed rozpoczęciem drugiej trasy. To okrutne szczęście, że te odważne załogi zginęły tak blisko końca wojny. Bill był z Gloucester. Jeśli ktoś ma jakieś dodatkowe informacje, którymi chciałby się podzielić, bardzo chciałbym usłyszeć od ciebie Pozdrawiam Mark Hatton

Proszę dać mi znać, gdzie mogę dostać kopię tego zdjęcia - mój ojciec był nawigatorem tego samolotu, który przeżył, gdy samolot został zestrzelony, i pozostałą część wojny spędził jako jeniec w Stalagu Luft 1

Badam nawigatora Johna Dawsona Blencowego 1914–1944 i natknąłem się na list od jego żony Margaret Blencowe, który pokazuje, że Ralph (jak nazywa go żona) był na misji zbombardowania portu w Kilonii. Jestem nowicjuszem w tego rodzaju badaniach, ale to wydaje się, że Wyspy Fryzyjskie mogły być na trasie lotu krótkiego Stirlinga III (EF307 OJ-E) do portu Kile. Chciałbym poznać twoje zdanie na temat tych informacji. Oto dosłownie litera. „Szanowny Panie, ten list został mi przekazany przez kapitana Blencowego. Ralph dołączył do sił powietrznych w dniu 23 października 1942 r. Rozpoczął szkolenie w Torquay, a następnie udał się do Eastbourne i odbył szkolenie latające w Południowej Afryce, gdzie latał Wellingtons. Po powrocie w marcu 1943 r. poszedł na stację szkolenia operacyjnego, a następnie do jednostki konwersji, w której latał w Stirlings. Rozpoczął latanie operacyjne w grudniu 1943 r., kiedy stacjonował w …… (nie umie czytać). Latał w Stirlings i dokonał kilku bombardowań wycieczki, ale również sporo wydobył w morzu i zamierzał wydobywać Zatokę Kilońską w nocy 24 lutego, kiedy nie wrócił. Był nawigatorem. Pobraliśmy się w urzędzie stanu cywilnego Lewisham 26 sierpnia 1939 r. i moja dziewczyna nazywałem się Barrett. Z poważaniem Margaret E. Blencowe "

Jestem spokrewniony z jednym z członków załogi, który zginął podczas tego lotu, Colin McBurney. Z przyjemnością usłyszę od każdego, kto ma informacje, szczególnie o tej ostatniej misji (10 kwietnia 1945 r.) Oraz o innych członkach załogi KENNEDY, OLSON, KRÓTKI, BULL, DREWNO i TURNER. Przeprowadziłem wiele badań i chciałbym chętnie się z tobą wymienię.

Dziękuję, po latach śledztwa i kilku podejściach wiem, co stało się z moim wujkiem samolotem Halifax HR692 w nocy 12 marca 1943 roku.

De werkgroep jest w 2017 roku omgezet in de stichting Wellington Monument Vlaardingen. Od 2019 r. Herdenking zal plaats vinden op zaterdag 23 marca o 1400 uur. Informacje:

Ta operacja została udokumentowana w innym miejscu. Zdjęcia całkowitego odpisu P9443 zostały opublikowane na mojej stronie w Rootschat. Geoffrey Charles Matheson został lekko ranny. Wysłałem zdjęcia, które dostałem od Anji Hall, córki wdowy po Mathesonie, do East Kent Gazette, która zamieściła je w ich tygodniku z zadziwiającym rezultatem. Mężczyzna, który jako nastolatek rzucił się na miejsce katastrofy, odpowiedział, podobnie jak syn jednego z tych, którzy dostali krawat Mathesona (okazało się, że był to jeden z krawatów szkolnych jego brata Bryana Mathesona w Pangbourne - przywrócony Bryanowi w 2007 roku). Relację z walki podano w książce 222 Squadron „Go Straight Ahead” autorstwa Ernie Burton. W jego dzienniku pilota, który został mi bardzo uprzejmie wypożyczony przez nieżyjącego już Anji Hall. Geoff po prostu mówi: „Zostałem zestrzelony w płomieniach”. Matheson przepracował ponad 105 godzin latania z 222 Dywizjonem podczas bitwy o Anglię od czerwca do końca września 1940 roku.