Kuhlmann i niewolnicza praca w Hameln

Albert i Luise Blank oraz ich córki Eva, Hilde i Ursula - Kaiserstraße 21

Albert Blank urodził się w 1885 roku we wsi Wallensen w powiecie Hamelin-Pyrmont. Rodzina przeprowadziła się do Hanoweru w 1888 r., Gdzie Albert ukończył szkołę średnią. W 1901 r. Rozpoczął trzyletnią praktykę tkacką w Vereinigte Wollwarenfabriken Marienthal (fabryki wyrobów wełnianych Marienthal United) w Hameln, a następnie spędził rok w szkole tkactwa w Akwizgranie, po czym opuścił w wieku 21 lat na kolejne cztery lata szkolenie w Stanach Zjednoczonych.

Po powrocie do Hameln wraz z draperią Otto Kuhlmannem założył w sierpniu 1910 roku tytułową fabrykę dywanów, zlokalizowaną w kompleksie architektonicznym, w którym wcześniej mieściła się Hamelner Hefe (pracownia drożdży Hameln) na Hastenbecker Weg. Kiedy Kuhlmann zmarł w kwietniu 1911 roku, Ernst Josephs dołączył do Alberta Blanka w zarządzie firmy. Dwaj mężczyźni byli związani zarówno więzami rodzinnymi, jak i przyjaźnią.

Po wybuchu pierwszej wojny światowej Albert Blank służył w 74. pułku hanowerskim. W 1916 r. Został ranny na froncie rosyjskim.

Zaprzestając produkcji w latach 1914–1918, firma powoli podjęła pracę po zakończeniu wojny. Szybko wzrosła w latach 1926–1929: liczba pracowników i pracowników podwoiła się, a jej przychody [obrót?] Wzrosły w ciągu tych trzech lat z 1.7 miliona reichsmarków do ponad 3 milionów reichsmarków. Firma posiadała znaczne rezerwy [Rücklagen eher als Rückstellungen, oder? - das wären zu erwartende Ausgaben].

W 1925 r. Albert i Luise Blank przeprowadzili się na Kaiserstraße 21 wraz z trzema córkami, Evą, Hilde i Ursulą. Albert Blank sam zlecił budowę dużego, wygodnego domu z pięknie zaprojektowaną klatką schodową. Pokazuje bogactwo, które rodzina zdobyła do tego czasu, co pozwoliło im również zatrudnić pokojówki i szofera.

Prace dywanowe poniosły ogromne straty w 1933 r. Z powodu masowych bojkotów nazistowskich żydowskich firm i sklepów. W tym momencie łączna wartość firmy wyniosła nieco poniżej 1.7 miliona marek. Naciski ze strony nazistów zmusiły Alberta Blanka i Ernsta Josephsa do sprzedaży firmy.

21 kwietnia 1934 r. Wytwórnia dywanów Otto Kuhlmann & Co zmieniła właściciela za zaledwie 650,000 1918 marek reichsekcyjnych i została „arynizowana”. Nowymi właścicielami byli Hans Preis i jego synowie. Hans Preis był dyrektorem zakładu Vorwerk w Wuppertalu od 1934 r. Do końca września 55,000 r. Rodzina Preis wpłaciła tylko zaliczkę w wysokości 58,260.50 XNUMX marek niemieckich. Później zapłacili kolejne XNUMX XNUMX marek.

Ze względu na coraz trudniejszą sytuację w małym miasteczku Hamelin Blanks przeprowadzili się do Berlina w październiku 1935 r. Wraz z córkami Hilde i Ursulą. Wszystkie trzy dziewczynki cierpiały z powodu antysemickiej wrogości, której zostali poddani w szkole, iz tego powodu w kwietniu 1935 r. Blanks wysłali swoją najstarszą córkę Evę do szkoły w Lozannie w Szwajcarii.

Jak się okazało, pozostali w Berlinie tylko przez sześć miesięcy. Kiedy Albert Blank uzyskał zezwolenie 1 kwietnia 1936 r. Na podróż z rodziną do Holandii w podróży służbowej, skorzystał z okazji, by uciec z Niemiec. Albert mógł mieszkać ze swoim bratem Selly w Amsterdamie, ale zanim minął rok, rodzina zabrała prom z Hook of Holland do Harwich, a następnie do Londynu. Eva przyjechała bezpośrednio z Lozanny w sierpniu 1936 r.

Niedługo potem prokurator wszczął postępowanie sądowe przeciwko Albertowi Blankowi i Ernstowi Josephsowi w sprawie „rozwiązania rachunku papierów wartościowych, podziału i sprzedaży za granicą”. Sąd nałożył grzywnę w wysokości 700,000 650,000 marek. Następnie pozostały dług rodziny Preis wobec Blanks and Josephs, który wyniósł XNUMX XNUMX znaków Rzeszy, został skonfiskowany przez Rzesze Niemieckie.

W czasie wojny wytwórnia dywanów Otto Kuhlmann & Co produkowała uzbrojenie, dla której utrzymywała własny obóz pracy przymusowej.

Po rocznym życiu w ciasno wynajętym mieszkaniu Albertowi udało się kupić dom w Londynie. Miał wtedy 53 lata, a Luise miała 45 lat. Para polubiła ich nowy kraj, Anglię, i podziwiała niezachwiany opór Churchilla wobec Hitlera i narodowego socjalizmu. Wewnętrznie zamknęli niemiecki rozdział swojego życia.

W 1949 r. Albert Blank i Ernst Josephs złożyli wniosek o odszkodowanie. Nastąpił przedłużający się spór o restytucję i długa korespondencja z prawnikami. Ostatecznie Albert Blank i Ernst Josephs otrzymali sumę 1,750,000 XNUMX XNUMX marek niemieckich. Kierowany koniecznością Albert przyjął tę sumę.

Albert Blank zmarł w 1963 roku.

Tekst Stolpersteina dla Alberta Blanka brzmi:

ALBERT PUSTY
MIESZKAŁ TUTAJ
URODZONY 1885 rok
ZMIENIONO DOKŁADNIE
1935 BERLIN
UCIECZKA 1936
HOLLAND
ANGLIA



Luise Blank, z domu Löwenberg, urodziła się w Magdeburgu w 1893 roku. Luise, która jako młoda dziewczyna podróżowała po Włoszech wraz z matką, interesowała się kulturą i sztuką i była bardzo dobrze czytana. Była osiem lat młodsza od swojego przyszłego męża, Alberta.

Albert i Luise pobrali się w 1919 roku i mieli trzy córki, urodzone w 1920, 1924 i 1927 roku.
Podczas pobytu w Holandii Luise musiała spędzać czas z dala od rodziny, kiedy została przyjęta do szpitala z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów.

Będąc w Londynie utrzymywała bliski kontakt ze swoimi dziećmi i wnukami. Luise zmarła w 1973 roku.

Tekst Stolpersteina dla Luise Blank brzmi:

LUISE BLANK
BORN LÖWENBERG
MIESZKAŁ TUTAJ
URODZONY 1893 rok
ZMIENIONO DOKŁADNIE
1935 BERLIN
UCIECZKA 1936
HOLLAND
ANGLIA



Eva Blank (po mężu Harris) urodziła się w 1920 r. W Hameln, najstarszej z trzech córek. Uczęszczała do Hermannschule przez cztery lata, a następnie w 1930 roku rozpoczęła naukę w liceum (dziś Viktoria-Luise-Gymnasium). Po 1933 r. Stała się ofiarą narastającego rasizmu ze strony swoich uczniów. W 1935 r. Jej rodzice wysłali 15-letnią Evę do szkoły w Lozannie w Szwajcarii. Kiedy rok szkolny zakończył się w sierpniu 1936 r., Poszła za rodzicami i siostrami do Londynu, gdzie uczęszczała do szkoły przez kolejny rok.

W 1941 roku, w wieku 21 lat, Eva jako pierwsza opuściła dom rodzinny i poślubiła Myera Harrisa, biznesmena urodzonego w Londynie z rodzicami, którzy opuścili Imperium Rosyjskie (obecnie Ukraina) pod koniec XIX wieku. Mieli dwoje dzieci: Barbarę w 1945 r. I Geoffrey w 1947 r. Podobnie jak jej matka, Eva była miłośniczką kultury i podróży, szczególnie przyjemnie podróżowała po Francji, Włoszech i Szwajcarii.

Eva była szczególnie bliska swojemu ojcu. Według jej syna, Geoffrey, niepokojący okres, który zakończył jej życie w Niemczech, nie odegrał żadnej roli w jej relacjach z przeszłości przy stole rodzinnym. To już dla niej koniec. Odwiedziła Hamelin tylko raz, w drodze na wakacje w Danii, i zdecydowanie zignorowała zaproszenia burmistrza Hamelna do byłej społeczności żydowskiej.

Eva Harris była chora przez większą część drugiej połowy swojego życia, co coraz częściej trzymało ją w domu. Zmarła w 2002 roku w Londynie.

Tekst Stolperstein dla Evy Blank (po mężu Harris) brzmi:

PUSTA EVA
NAZWA MARYJNA HARRIS
MIESZKAŁ TUTAJ
URODZONY 1920 rok
UCIECZKA 1936
HOLLAND
ANGLIA



Hilde Blank (po mężu Donisi) urodziła się w 1924 r. W Hameln, drugiej z trzech córek. Uczęszczała do Hermannschule przez cztery lata, a następnie w 1934 r. Rozpoczęła naukę w liceum (dziś Viktoria-Luise-Gymnasium). Była narażona na rosnący rasizm ze strony swoich uczniów.

Kiedy rodzina uciekła do Holandii, miała 11 lat. Tam została oddzielona od rodziców i zamieszkała wraz ze swoją młodszą siostrą Urszulą.

Podczas wojny Hilde i Ursula zostali ewakuowani z Londynu do Tintagel w Kornwalii, aby chronić ich przed niemieckimi nalotami bombowymi. Gdy skończyła 16 lat, władze brytyjskie uznały ją za wroga kosmitę i musiała opuścić region przybrzeżny i wrócić do Londynu.

Po zakończeniu wojny spędziła rok jako tłumacz dla armii amerykańskiej w Monachium, gdzie tłumaczyła dokumenty, które później zostaną wykorzystane w procesach norymberskich na angielski.

W 1947 r. Hilda wyemigrowała do USA, gdzie poślubiła Tulio (Don) Donisi. Para mieszkała w Oyster Bay i miała troje dzieci: Roland, Laraine i Yvonne. Hilde zmarł w 2012 roku.

Tekst Stolpersteina dla Hilde Blank (małżeństwo Donisi) brzmi:

HILDE BLANK
NAZWA MARYJNA DONISI
MIESZKAŁ TUTAJ
URODZONY 1924 rok
ZMIENIONO DOKŁADNIE
1935 BERLIN
UCIECZKA 1936
HOLLAND
ANGLIA



Ursula Blank (po mężu Alexander) urodziła się w 1927 r. W Hameln, najmłodszej z trzech córek Blank. Uczęszczała do Hermannschule przez dwa lata i była tam zastraszana za to, że była Żydówką, zanim musiała opuścić Hameln w wieku zaledwie ośmiu lat.

Nigdy tak naprawdę nie wyzdrowiała z tego niepokojącego doświadczenia. Jako dziecko nie rozumiała, dlaczego jej rodzice wędrowali po jej imieniu od Ursel do Ursuli. Życie miało przynieść jej liczne dalsze rozczarowania.
Ursula była bardzo blisko swojej starszej siostry, Hilde, i musiała przejść od niej wiele separacji. Po raz pierwszy Hilde została wykluczona z programu ewakuacyjnego, kiedy ukończyła 16 lat, i zostawiła Urszulę samą w Tintagel (Kornwalia); po raz drugi Hilde wyjechał na rok do Niemiec w 1946 r .; i wreszcie, kiedy Hilde wyemigrowała do USA.

Ursula poślubiła Henry'ego Aleksandra, który uciekł z Wiednia do Londynu wraz z Kindertransport. Jej jedyne dziecko, Marcelle, zmarło na raka w wieku 40 lat. Ursula zmarła w 2015 roku w wieku 87 lat.

Tekst Stolpersteina dla Ursuli Blank (nazwisko małżeńskie Alexander) brzmi:

URSULA BLANK
NAZWA MARYJNA ALEKSANDER
MIESZKAŁ TUTAJ
URODZONY 1927 rok
ZMIENIONO DOKŁADNIE
1935 BERLIN
UCIECZKA 1936
HOLLAND
ANGLIA